[Miłujący prawdę]

[Czulu]

Milujacy, odnosnie twoich "dowodow" o doskonalosci swiata bedacych rzekomym swiadectwem reki stworcy. Pomysl, mamy 5 kostek szesciosciennnych, prawdopodobienstwo ze wyrzucimy 5X6 oczek jest nikle, ale jesli rzucimy dostateczna ilosc razy, to z pewnoscia nam taka kombinacja padnie. Tak samo z Ziemia, tylko w naszej galaktyce sa setki miliardow planet, a w calym wszechswiecie setki miliardow galaktyk. Nie dziwi zatem fakt ze na jednej z tych planet zaistnialy warunki do powstania zycia, ale tlumaczenie tego dzialaniem jakiegos absolutu jest rownie niedorzeczne jak twiersdzenie ze wyzucenie 5 szostek to "reka boska".

[Miłujący prawdę]

Czulu – dotknąłeś istotnej kwestii – rachunku prawdopodobieństwa. Uważam, że ci, co twierdzą, że „Boga nie ma” zapominają o tym, bardzo istotnym elemencie analizy matematycznej, możliwości - prawdopodobieństwa zajścia badanych zdarzeń bez udziału „Najwyższej Inteligencji”. Na przykład: Proteiny niezbędne do powstania życia są złożone z bardzo skomplikowanych cząsteczek. Jakie jest prawdopodobieństwo przypadkowego powstania nawet całkiem prostej cząsteczki białka w bulionie pierwotnym?
Ewolucjoniści, wykluczający istnienie Boga, przyznają, ze prawdopodobieństwo to wynosi 1 / 10 do 113 potęgi (jedynka ze 113 zerami). Tymczasem matematycy uważają, że już zdarzenie, którego prawdopodobieństwo wyraża się liczbą 1 / 10 do 50 potęgi, nigdy nie nastąpi.
Pewne pojęcie o możliwości czy prawdopodobieństwie takiego zdarzenia pozwala wyrobić sobie fakt, że liczba 10 do 113 potęgi jest większe od szacunkowej wszystkich atomów we wszechświecie.

Teraz dodaj do tego wszelkie inne wskaźniki owego rachunku prawdopodobieństwa, bo przecież ten świat jest złożony z wielu takich drobnych cząstek, ich wzajemne relacje itd., itd.
Nie da się w żaden sposób pogodzić ten Wszechświat, jego jakość, zróżnicowanie, celowość, istnienie praw odkrywanych przez naukowców – ile pozostaje poza ich zasięgiem z brakiem Boga, który to wszystko zaprojektował, stworzył materiał i wykonał.

Geneza kodu genetycznego stanowi nierozwiązalny dotychczas poważny problem w rodzaju, co było najpierw „kura czy jajo”.
To chyba daje troche do myślenia? Prawda?

Czulu – dotknąłeś istotnej kwestii – rachunku prawdopodobieństwa. Uważam, że ci, co twierdzą, że „Boga nie ma” zapominają o tym, bardzo istotnym elemencie analizy matematycznej, możliwości - prawdopodobieństwa zajścia badanych zdarzeń bez udziału „Najwyższej Inteligencji”. Na przykład: Proteiny niezbędne do powstania życia są złożone z bardzo skomplikowanych cząsteczek. Jakie jest prawdopodobieństwo przypadkowego powstania nawet całkiem prostej cząsteczki białka w bulionie pierwotnym?
Ewolucjoniści, wykluczający istnienie Boga, przyznają, ze prawdopodobieństwo to wynosi 1 / 10 do 113 potęgi (jedynka ze 113 zerami). Tymczasem matematycy uważają, że już zdarzenie, którego prawdopodobieństwo wyraża się liczbą 1 / 10 do 50 potęgi, nigdy nie nastąpi.
Pewne pojęcie o możliwości czy prawdopodobieństwie takiego zdarzenia pozwala wyrobić sobie fakt, że liczba 10 do 113 potęgi jest większe od szacunkowej wszystkich atomów we wszechświecie.

Teraz dodaj do tego wszelkie inne wskaźniki owego rachunku prawdopodobieństwa, bo przecież ten świat jest złożony z wielu takich drobnych cząstek, ich wzajemne relacje itd., itd.
Nie da się w żaden sposób pogodzić ten Wszechświat, jego jakość, zróżnicowanie, celowość, istnienie praw odkrywanych przez naukowców – ile pozostaje poza ich zasięgiem z brakiem Boga, który to wszystko zaprojektował, stworzył materiał i wykonał.

Geneza kodu genetycznego stanowi nierozwiązalny dotychczas poważny problem w rodzaju, co było najpierw „kura czy jajo”.
To chyba daje troche do myślenia? Prawda?

[Czulu]

Milujacy, oczywiscie ze powstanie zycia jest zjawiskiem o bardzo malym prawdopodobienstwie zaistnienia, ale twierdzenie ze to prawdopodobienstwo jest zbyt male zeby wogole dane zjawisko moglo zajsc jest logicznym nonsensem. Zjawisko ktore zajsc nie moze (jest zabronione przez prawa fizyki) ma prawdopodobienstwo zaistnienia rowne 0. A jest taka zasada ktora czesto powtarzaja fizycy, ze kazde zjawisko ktore nie jest zabronione, musi predzej czy pozniej sie wydarzyc. Twoja logika jest troche podobna do rozumowania ze skoro w prawach rzadzacych wszechswiatem jest tyle zmiennych ktore gdyby byly choc odrobinke inne, uniemozliwilyby powstanie zycie to znaczy ze musial tu zadzialac stworca. A ja na to odpowiadam , a jaka mamy gwarancje ze wszechswiat jest tworem pojedynczym i niepowtarzalnym ? Skad wiemy ze nie jest tym "rzutem" w ktorym wypadlo 5 szostek ?

[Miłujący prawdę]

[Czulu]

[Miłujący prawdę]

[Czulu]

[Miłujący prawdę]

Witaj Czulu!
Co do bulionu: „Wszystko to – od bulionu pierwotnego do człowieka – sprawił przypadek i tylko przypadek” – to oświadczył laureat Nagrody Nobla Christian de Duve, kiedy wypowiadał się na temat pochodzenia życia.
Bulion jego skład przypadkowy, kierunek pożądanych reakcji określa sam przypadek, a tu patrzysz i podziwiasz, że efekt jest taki zupełnie nie przypadkowy. Należy pewnie pisać „PRZYPADEK”, bo inaczej nie wypada, nie chcemy „STWÓRCY PRZYPADKU” obrażać, jaki przypadek może nas spotkać?
Jeśli przypadkowe zdarzenie, które może nas spotkać, nie jest po myśli „PRZYPADKU” to tragedia.
Tak dochodzimy do paradoksu.
Ludzie postępują i myślą, i działają w nieużyteczności swego umysłu.

Bulion każdemu łatwo sobie wyobrazić, to taka wielka kałuża wymieszanych z cieczą pływających śmieci. Taką kałużę po deszczu widać wszędzie.
Obraz bulionu tzw.: „prebiotycznego bulionu” do nas ludzi przemawia. Teoria Aleksandra Oparina rosyjskiego biochemika miała być sprawdzona w laboratoriach przez Stanley L. Millera naukowca w laboratorium Harolda Urena. Po jego pracach wydawało się, że już są blisko zademonstrowania szczegółów przebiegu Powstania życia.
Miller wraz z innym jeszcze naukowcem przyjęli pewne założenia, co do składu atmosfery, zostały one odrzucone.
John Horgan zwrócił jednak uwagę, że „promieniowanie ultrafioletowe ze Słońca, obecnie zablokowane przez ozon w atmosferze, zniszczyłoby cząsteczki związków bogatych w wodór (…) Atmosfera tego typu [złożona z dwutlenku węgla i azotu] nie sprzyjałaby więc syntezie aminokwasów i innych prekursorów życia”.
Tak można by długo.
Pomyśl jednak, że jeśli mieszanina gazów wyobrażała atmosferę, iskra elektryczna zastępowała pioruny, a gotująca się woda była odpowiednikiem morza, to kogo lub co zastępował naukowiec, który ten eksperyment przygotował i przeprowadził.

Mutacje – sądziłem, że skoro je wymieniłeś to związku z ewolucją? Czy nie?

Co do religii, to zgadzam się z tobą, że nie istnieje „nic na kształt bogów wymyślonych przez ludzi”.
Dlatego Jehowa wyraźnie powiedział, by nie czyniono żadnych wizerunków, bo do czego go przyrównają. Nie mogą pomieścić Go niebiosa niebios, cóż dopiero ludzka niedoskonała wyobraźnia.
Nikt Boga nie widział!

To niebo, które masz nad głową, to nieograniczona przestrzeń, a jej kolor uzależniony jest od jej składu i promieni słonecznych. Tam dalej w większości jest ciemność.

Bóg z nikim nie konkuruje.
Dał człowiekowi wszystko, by ten umiał Go znaleźć.
To człowiek wybiera dla siebie określoną pozycję i stanowisko – często a priori.
Dalej obwarowuje się i broni go zaciekle.
Tu zaś, poznawszy Boga i prawdę okazuje się, że człowiek nie jest wstanie wymyślić nic lepszego o tego, co proponuje człowiekowi Bóg.
W pewnej książce zauważono, że człowiek przejawiający „uczciwość intelektualną” jest „gotów zbadać to, co uznaje za prawdę”, i „z dostateczną uwagą przyjrzeć się innym dostępnym argumentom”.
Czulu takiego podejścia ci życzę.

Witaj Czulu!
Co do bulionu: „Wszystko to – od bulionu pierwotnego do człowieka – sprawił przypadek i tylko przypadek” – to oświadczył laureat Nagrody Nobla Christian de Duve, kiedy wypowiadał się na temat pochodzenia życia.
Bulion jego skład przypadkowy, kierunek pożądanych reakcji określa sam przypadek, a tu patrzysz i podziwiasz, że efekt jest taki zupełnie nie przypadkowy. Należy pewnie pisać „PRZYPADEK”, bo inaczej nie wypada, nie chcemy „STWÓRCY PRZYPADKU” obrażać, jaki przypadek może nas spotkać?
Jeśli przypadkowe zdarzenie, które może nas spotkać, nie jest po myśli „PRZYPADKU” to tragedia.
Tak dochodzimy do paradoksu.
Ludzie postępują i myślą, i działają w nieużyteczności swego umysłu.

Bulion każdemu łatwo sobie wyobrazić, to taka wielka kałuża wymieszanych z cieczą pływających śmieci. Taką kałużę po deszczu widać wszędzie.
Obraz bulionu tzw.: „prebiotycznego bulionu” do nas ludzi przemawia. Teoria Aleksandra Oparina rosyjskiego biochemika miała być sprawdzona w laboratoriach przez Stanley L. Millera naukowca w laboratorium Harolda Urena. Po jego pracach wydawało się, że już są blisko zademonstrowania szczegółów przebiegu Powstania życia.
Miller wraz z innym jeszcze naukowcem przyjęli pewne założenia, co do składu atmosfery, zostały one odrzucone.
John Horgan zwrócił jednak uwagę, że „promieniowanie ultrafioletowe ze Słońca, obecnie zablokowane przez ozon w atmosferze, zniszczyłoby cząsteczki związków bogatych w wodór (…) Atmosfera tego typu [złożona z dwutlenku węgla i azotu] nie sprzyjałaby więc syntezie aminokwasów i innych prekursorów życia”.
Tak można by długo.
Pomyśl jednak, że jeśli mieszanina gazów wyobrażała atmosferę, iskra elektryczna zastępowała pioruny, a gotująca się woda była odpowiednikiem morza, to kogo lub co zastępował naukowiec, który ten eksperyment przygotował i przeprowadził.

Mutacje – sądziłem, że skoro je wymieniłeś to związku z ewolucją? Czy nie?

Co do religii, to zgadzam się z tobą, że nie istnieje „nic na kształt bogów wymyślonych przez ludzi”.
Dlatego Jehowa wyraźnie powiedział, by nie czyniono żadnych wizerunków, bo do czego go przyrównają. Nie mogą pomieścić Go niebiosa niebios, cóż dopiero ludzka niedoskonała wyobraźnia.
Nikt Boga nie widział!

To niebo, które masz nad głową, to nieograniczona przestrzeń, a jej kolor uzależniony jest od jej składu i promieni słonecznych. Tam dalej w większości jest ciemność.

Bóg z nikim nie konkuruje.
Dał człowiekowi wszystko, by ten umiał Go znaleźć.
To człowiek wybiera dla siebie określoną pozycję i stanowisko – często a priori.
Dalej obwarowuje się i broni go zaciekle.
Tu zaś, poznawszy Boga i prawdę okazuje się, że człowiek nie jest wstanie wymyślić nic lepszego o tego, co proponuje człowiekowi Bóg.
W pewnej książce zauważono, że człowiek przejawiający „uczciwość intelektualną” jest „gotów zbadać to, co uznaje za prawdę”, i „z dostateczną uwagą przyjrzeć się innym dostępnym argumentom”.
Czulu takiego podejścia ci życzę.

[Czulu]

[Vithal]

[Czulu]

[Miłujący prawdę]

[Czulu]

[Miłujący prawdę]